ایران من

ایران من

 دلگیر از ناجوانمردی ها اما سرافراز همچون دماوند ؛ ناخشنود از تلاطم طوفان ها اما پر صلابت همچون سهند ؛ زخم خورده از بی عدالتی ها  اما استوار همچون الوند ؛ دلشکسته از ناداوری ها اما بی کینه همچون دنا ؛ ملول از ناراستی ها اما راست قامت  همچون   سبلان  و خسته از جور جفا اما فولادین همچون تفتان .

 ایران من قسم به کویر تشنه ات عاشقانه دوستت دارم و جان خود را برای فدا کردن در راه تو کمترین می بینم .

ایران من قسم به جلگه سرسبز خوزستانت عشق تو در جانم با شیر اندرون شده و با جان بدر خواهد رفت .

ایران من قسم به خلیج همیشه فارس ات که افتخاری بزرگتر از آن ندارم که زره ای و کمتر زره ای از وجود تو ام .

ایران من قسم به سرزمین سرسبز شمالت و قسم به دریای مازندرانت که هیج پروایی برای فدا شدن در راه تو ندارم .

ایران من قسم به آذربایجان ات  که دردی بزرگتر از رنج تو ندارم .

ایران من قسم به کردستان ات که آرزویی جز سرافرازی تو ندارم .

ایران من قسم به کرانه های اقیانوس ات که گنجی بزرگتر از تو ندارم .

ایران من قسم  به خراسان تاریخی ات  و قسم به سرزمین فارس صلح پسند ات تشویش خاطری  بزرگتر از تهدید تو ندارم .

ایران من  قسم  به خودت به نام مبارکت به جویباران و رودهای کم آبت  لحظه ای آرامش تو را با بهشت برین عوض نخواهم کرد .

بمان ایران بمان ای قلب و جانم . بمان ایران بمان ای هستی من . بمان برجا بمان آنگونه که ماندی  .بمان ای  سرزمین جاودانی. بمان قدیس بمان ای فخر تاریخ .

چند صباحی میهمان توام و پس از آن تنها تویی که می مانی . آری  تو می مانی با مردمی که خلق و خوی تاریخی شان را هیچ کس قادر به عوض کردن نیست . تو می مانی با همین سیه چشمان آریایی . تو می مانی  با همین زبان شکر افشان پارسی . تو می مانی با همین لحجه های  شیرین بومیت . آری تو می مانی و من اطمینان دارم ؛ تو آنگونه که باید از پس ظلام تاریخ برخواهی گذشت  و بزرگترین طوفان های تاریخ گردی از کوه های سرافرازت و جلگه های دوست داشتنی ات را کم نخواهد کرد 

برای من افتخاری بزرگتر نیست که پس از مرگ نیز بدنم ذراتی از خاک تو را تشکیل خواهد داد .

ای معشوق ابدیم دوستت دارم . دوستت دارم . دوستت دارم

نامه ای برای خدا

نامه ای برای خدا

         خدایا     

چه لحظه هایی که در زندگی تو را گم کردم اما تو همیشه کنارم بودی.

چه دقیقه ها که حضورت را فراموش کردم اما تو فراموشم نکردی
چه ساعت هایی که غرق در شادی و غرور، تو را که پشت همه موفقیت هام قایم شده بودی از یاد بردم اما تو همیشه به یادم بودی
چه روزهایی که سرمو تو لاکم کردم و توی غصه هایی که فکر میکردم تو برای تلافی کارهای بدم برایم فرستادی دست و پا زدم ، اما تو همیشه کاری کردی که به صلاح من است

خدایا  وقتی خسته از همه جا و همه کس ناامیدانه به تو پناه آوردم تو پناهم دادی.
وقتی از آدم های دور و برم دلم گرفت و دنیا غم هاش رو بهم ارزونی کرد تو به قلبم آرامش دادی.
خدایا تو با حضورت به خنده هام هدف دادی ، به گریه هام دلیل دادی ، به زندگیم ، به نفس کشیدنم رنگ دادی.
وقتی قلبم تپید تو همه عظمت و بزرگیت رو توی قلب کوچک و خسته ام جا دادی

وقتی دوستام درددلاشون را برام گفتن و من خالصانه رو به درگاهت براشون دعا کردم فهمیدم که غم و غصه

 های دیگرون، بارش سنگین تر از از غصه های خودمه اون وقت تو وجودم شیرینیه به یاد دیگران بودن رو چشیدم.
وقتی بهم بخشیدی و ازم گرفتی فهمیدم این معادله زندگیه نه غصه خوردن واسه نداشته هاش نه شاد بودن واسه داشته ها

و وقتی به ازای نداشته ها بهم چیز های دیگه ای دادی اونوقت به بزرگی و مهربونیت بیشتر پی بردم و فهمیدم بیشتر از اون چه که هستی باید مهربون باشی
خدا جونم خیلی دوست دارم خیلی زیاد و به خاطر همه چیز ممنون
خدایا به خاطر سه چیز خیلی سپاسگزارم :
دادن هایت، ندادن هایت، گرفتن هایت
دادن هایت را نعمت ، ندادن هایت را رحمت ، گرفتن هایت را حکمت

خدایا دستمو بگیر. خیلی وقته ازت دور شدم. خیلی وقته دلم میخواد پای سجاده عشقت بشینم و باهات حرف بزنم اما دست و پاهام به زنجیر بسته شده و کرختی و زنگار قلبمو پوشونده

خدایا دلمو پره معرفت کن و منو ببخش و توبه ام رو قبول کن و بهم توفیق بده بتونم جبران کنم و سر قرارهای عاشقیمون حاضر بشم و  باهات حرف بزنم

خدا جون دوستت دارم- بنده گنهکارت

داستان فوق العاده در مورد عشق

زنی از خانه بیرون آمد و سه پیرمرد را با چهره های زیبا جلوی در دید.
به آنها گفت: « من شما را نمی شناسم ولی فکر می کنم گرسنه باشید، بفرمائید داخل تا چیزی برای خوردن به شما بدهم.»
آنها پرسیدند:« آیا شوهرتان خانه است؟»
زن گفت: « نه، او به دنبال کاری بیرون از خانه رفته.»
آنها گفتند: « پس ما نمی توانیم وارد شویم منتظر می مانیم.»
عصر وقتی شوهر به خانه برگشت، زن ماجرا را برای او تعریف کرد.
شوهرش به او گفت: « برو به آنها بگو شوهرم آمده، بفرمائید داخل.»
زن بیرون رفت و آنها را به خانه دعوت کرد. آنها گفتند: « ما با هم داخل خانه نمی شویم.»
زن با تعجب پرسید: « چرا!؟» یکی از پیرمردها به دیگری اشاره کرد و گفت:« نام او ثروت است.» و به پیرمرد دیگر اشاره کرد و گفت:« نام او موفقیت است. و نام من عشق است، حالا انتخاب کنید که کدام یک از ما وارد خانه شما شویم.»
زن پیش شوهرش برگشت و ماجرا را تعریف کرد. شوهـر گفت:« چه خوب، ثـروت را دعوت کنیم تا خانه مان پر از ثروت شود! » ولی همسرش مخالفت کرد و گفت:« چرا موفقیت را دعوت نکنیم؟»
فرزند خانه که سخنان آنها را می شنید، پیشنهاد کرد:« بگذارید عشق را دعوت کنیم تا خانه پر از عشق و محبت شود.»
مرد و زن هر دو موافقت کردند. زن بیرون رفت و گفت:« کدام یک از شما عشق است؟ او مهمان ماست.»
عشق بلند شد و ثروت و موفقیت هم بلند شدند و دنبال او راه افتادند. زن با تعجب پرسید:« شما دیگر چرا می آیید؟»
پیرمردها با هم گفتند:« اگر شما ثروت یا موفقیت را دعوت می کردید، بقیه نمی آمدند ولی هرجا که عشق است ثروت و موفقیت هم هست! »

آری… با عشق هر آنچه که می خواهید می توانید به دست آوردید

چـرا مردهـا نبـاید گـریه کننــد؟

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که زندگی احساسی مردان هم به اندازه زنان پیچیده و غنی است اما در اغلب موارد این امر از مردان- و همچنین از زنان – پوشیده باقی می‌ماند.

با اینکه احساسات همیشه از خصوصیات زنانه به شمار می‌رود ، اما مردان هم به اندازه زنان احساساتی می‌شوند و تجربیات عاطفی مشابهی را توصیف می‌کنند. در یک بررسی در رابطه با هوش عاطفی ۵۰۰ هزار فرد بالغ ، ثابت شد که هوش عاطفی مردان به اندازه زنان است. مطالعاتی که بر روی زوج‌ها صورت گرفته نشان می‌دهد که مردان هم به اندازه زنان با میزان استرس همسرشان هماهنگ‌اند و به همان اندازه قادر به حمایت از آنها هستند.

مردان و زنان آه می‌کشند ، گریه می‌کنند ، شادی می‌کنند ، خشمگین می‌شوند و داد و فریاد راه می‌اندازند ، اما شیوه پردازش و ابراز احساسات در آنها متفاوت است.

 خواندن بقیه این مطلب در ادامه مطلب

ادامه نوشته

خواهر من از من خوشگل تر است .

روزی مردی هوس باز، زیبارویی را در راه دید. زیبایی دختر سبب شد که مرد به شدت عاشق و خواهان او شود. چون دختر اظهار علاقه او را شنید، خندید و به او گفت هم اکنون خواهر من از راه می رسد که بسی زیباتر از من است. مرد بوالهوس، چون سخنان دختر را شنید، وسوسه شد و به راه نگریست،اما کسی را ندید. مرد که پی به منظور دختر برده بود، از اشتباه خویش پوزش خواست. دختر بر سر او فریاد کشید وگفت: سخنان بیهوده می گویی.

نتیجه اخلاقی این داستان : عاشق راستین، تنها به معشوق خود می نگرد و تنها به او می اندیشد و دلش از غیر او فارغ است.